[Wywiad] Z ema670

 

— Siedzisz wygodnie? Włączasz szare komórki?

Nie.

Nie

Nie. *odpowiednia budowanie napięcia*

— Super, idealnie. Na początek poproszę o krótkie przedstawienie się i wyjaśnienie pokrótce jaką funkcję pełnisz na statku.

No siema! Yyy, to tego, no. Jestem najbardziej zboczonym snajperem tego świata, Ema670. Oficjalnie jestem snajperem, ale jako, że na naszym statku wciąż nie mamy cieśli, ostatnio wygląda to tak, jakbym to ja zajmowała jego miejsce, no nie ma co się dziwić, ktoś musi naprawiać to co zepsuła nasza lekarka i inni zwariowani załoganci.

Jako że przemierzam sieć internetową w poszukiwaniu najdziwniejszych rybek, toteż jestem tłumaczem i edytorem przeróżnych doujinów. Ale kiedy przychodzi do zabawę w edycję, naprawdę świetnie się bawię! Czasami znajdzie się jakaś smaczniejsza rybka!

— Mając ten drobny wstęp za sobą, zdradź nam tajemnicę kryjącą się za pochodzeniem twojego nicku.

Haha... mojego nicku? No, tego się nie spodziewałam. Szczerze nie ma żadnej tajemnicy. Towarzyszy mi on od podstawówki. Cyfry zostały wymyślone na szybko, a samo ema pochodzi od mojego imienia.

Kurcze szkoda, tak bardzo chciałabym opowiedzieć o jakiś starożytnych znaczeniach tych cyfr... *smuta*

— Czyli nie przyśniły Ci się w jakimś iście zboczonym śnie i nie stwierdziłaś, że to przeznaczenie, że pod tym nickiem powinnaś szerzyć gejozę?

Niestety nie. Co jest bardzo smutne... na szczęście teraz już szerzą gejozę, co bardzo mnie cieszy!

— Zanim zabłądziłaś w skromne progi Umi Monogatari i niespokojne wody Nowego Świata, jakie wcześniej fandomy pochłonęły Twoją uwagę?

One Piece... naprawdę mój pierwszy zboczony Fandom zaczynał się od One Piece'a co prawda najpierw przeglądałam strony typu Fanfiction, Myreadingmanga, Mangago itd. [ba! dalej to robię].

Ale powstał mój blog [uwaga kryptoreklama] Yaoi670, który zaczął rozpowszechniać polskie yaoice z OP, a zaraz po nim dostałam się do UM. Tak zaczęły się najcudowniejsze dni mojego życia!

Ejj, tłumacze doujiny, robię arty w AI i czytam wasze pornole, czego chcieć więcej?

— Co urzekło Cię w One Piecie do tego stopnia, że postanowiłaś oddać mu cząstkę siebie i swojego wolnego czasu?

Po pierwsze, lubię kreskę w OP, ja wiem, że dużo osób mówi inaczej, ale mi się ona naprawdę podoba. (No kurde, spójrzcie na te dupy!) Po drugie nie ma co ukrywać, że One Piece ma wspaniałą historię, mimo tak wielu odcinków historia jest wciąż świetnie rozwijana. Teraz wiemy już o wiele więcej niż na samym początku, a wciąż nie wiemy nic. Co jest super, trzeba się nieźle nagłowić by wymyślić jakąś sensowną teorię. A to jest właśnie piękne, że możesz to oglądać i wysuwać wnioski. W jednym odcinku będziesz płakać ze śmiechu, a w innym łzy rozpaczy będą same wypływały z oczu.

One Piece jest taki od samego początku, po prostu wciąga Cię cała historia i nie potrafisz jej tak po prostu zostawić. No cóż, OP jest po prostu cudowny. Jak tu nie poświęcać mu czasu?

— Niektórzy są w załodze nieco dłużej, inni stawiają tutaj dopiero swoje pierwsze kroki, ale jako, że mamy święta, a każdy na pewno chciałby posłuchać jakich ciepłych wspomnień, powiedz jedną z sytuacji, że dzięki temu fandomowi przydarzyło się coś miłego.

Przyjemne pytanie, nie powiem.

Można powiedzieć, że jestem już starym bywalcem na UM, co jest naprawdę cudowną sprawą.

Jakieś dobre wspomnienia? No cóż będzie ich co najmniej kilka. Zacznijmy od tych najmniej znaczących. Jak na przykład czytanie wszystkich zboczeństw na UM. No, tylko nie mów, że to nie jest dobre wspomnienie?

A z tych bardziej poważniejszych: Nasza cała załoga jest cudowna, jakby ją wziąć do takiego jednego pokoju, to by się pozabijali nawzajem, ale nie ze złości, tylko by zrobili takie głupstwa, że pomieszczenie pewnie by wybuchło od tej durnoty xP

Równie wielką zabawą jest tworzenie naszych postaci. Mnóstwo roboty, ale radocha jest ogromna.

No i nie zapominajmy o krzywym spojrzeniu ludzi, gdy opowiadam im jak to dzisiaj na statku moja załoga postanowiła wyruszyć w rejs do Krakowa. Albo gdy mówię rodzicom: "Muszę być twarda, jestem piratem."

Naprawdę świat jakoś staje się wtedy bardziej znośny, gdy jako pirat wszystkich masz w dupie!

— Przepraszam potrzebuję chwili *ociera łezkę wzruszenia* To kiedy udało mi się sprytnie (mam nadzieję!) Cię podejść i obnażyłaś przed nami swoje serce, to teraz czas na noworoczne postanowienia! Obiecuję, że wraz z nowym rokiem postaram się wkładać więcej pracy w rozwój UMI poprzez…?

Sprawiania sobie przyjemności i pisania większej ilości brutalnego seksu oraz edycji przedziwnych dujinów, które mogły, by skrzywić niejednego fana.

— *podaje szklaneczkę czegoś mocniejszego* To teraz pora uruchomić wyobraźnię. Wyobraź sobie, że nagle Eiichiro Oda stwierdził, że wymyślanie kolejnych przygód Słomkowych Kapeluszy, to zbyt duży wysiłek i musi się przewietrzyć. W tym celu przywdziewa strój Mikołaja i odwiedza wszystkie dzieci na świecie. Jako, że jesteś niezwykle grzeczna, wcale nieskalana zboczeństwem tego świata, no i oczywiście mieścisz się w kategorii dziecięcej, bo wiadomo, że starość to stan umysłu, a nie ciała, Oda odwiedza i Ciebie! Ale, jak to bywa przypadki i te sprawy, potyka się o całkowicie przypadkowo porzuconą skórkę od banana (mogłabyś posprzątać pokój) i całe przebranie mu spada, ujawniając tożsamość. Oda za zachowanie tajemnicy ofiarowuje Ci możliwość zadania jednego pytania, ale nakazuje milczenie. Co to za pytanie?

*oddycha głęboko* Eichiro Oda?! W moim pokoju?! Cóż by to były za piękne święta! Najpierw podam mu jakiś koc, żeby nie musiał siedzieć tak całkowicie bez przebrania, bo jeszcze by zaziębił swoje klejnoty koronne, a przecież tego by nikt nie chciał, prawda?

Mogłabym mu zadać jedno pytanie odnośnie OP, ponieważ, nie chcę wiedzieć nic co mogłoby być spoilerem z One Piece'a kocham spoilery, ale niektórych rzeczy wolałabym się dowiedzieć za kilka lat. Więc moje pytanie byłoby proste:

Gdzie mogę znaleźć portal do One Piece Świata, co bym mogła odnaleźć i zgwał...UŚCISKAĆ Słomków?

No bo to chyba logiczne, że oni istnieją, prawda?

— Jak myślisz, gdzie byłby taki w Polsce?

Kurde... jedyne co mi przychodzi do głowy to gejowska tęcza xD

 — Dlatego tak często płonie, jak Ace przez nią przechodzi?

Właśnie, bo Ace gubi drogę.

— A na koniec daje Ci prezent, wiedząc że to jest to o czym śniłaś nocami. Co jest w środku?

*Rozpakowuje* O kurde... ale cudownie! Zestaw Marimo-Doujinów i KASA. Na bank wydam ją na konwenty. Będę mogła się znowu spotkać z załogą! Tęsknię za nimi...

— Gdyby słomkowi mieli zaśpiewać świąteczne piosenki, a każdy miałby własną, jakby wyglądał ich repertuar załogi?

Przykro mi to stwierdzić, ale jestem zimnokrwistym piratem. Niestety nie znam za wielu świątecznych piosenek.

— Jako, że Twoja wiedza z zakresu piosenek światecznych nie była wystarczająca, w ramach zadośćuczynienia dajesz im prezenty. Co ofiarowujesz każdemu z nich?

Luffy'emu dałabym, to chyba oczywiste, wielki kawał mięsa z kością, ale bez żadnej wstążki czy opakowania, bo chłopak niepotrzebnie by zjadł papier...

Roronorze wcisnęłabym w łapy zestaw do czyszczenia mieczy, jestem pewna, że mu się przyda.

Nami pewnie ucieszyłaby się z zestawu kosmetyków z pliczkiem pieniędzy zamiast cieniu do powiek.

Usoppowi to co należy się prawdziwemu wojownikowi mórz! Podarowałabym mu hełm wikinga, bo to właśnie on jest symbolem odwagi morskiej. Po za tym na pewno ucieszyłby się z prezentu, który przypomina mu o Dorrym i Broggym

Sanjiemu, zestaw porządnych patelni i chochel, co by mógł porządnie wpierniczyć niejakiemu gumiakowi za podkradanie jedzenia, a w kopercie ukryłabym jakiegoś seksownego fanarta z Nami i Robin, co by chłopak mógł się nacieszyć tymi pięknościami...

Reniferkowi podarowałabym zrobione z gipsu miniaturowe drzewko sakury, jestem pewna, że się ucieszy z tego jakże skutecznego leku dla złamanych ludzkich serc.

Robin uwielbia czytać książki historyczne, nie ma bardziej trafnego prezentu jak właśnie taka książka.

Franky to gość z metalu, który wzrusza się nawet przy małej pierdółce. Ale to super facet! zasługuje na porządny papier i ołówki do projektowania. Oczywiście nie zapomnę po drodze dorzucić paczki chusteczek, hyhy.

No i został nasz wesoły kościotrup, który tylko marzy o majtkach każdej napotkanej kobiety. O nie! Nie ma mowy nie pokażę mu majtek! Maskotka Laboona powinno go zadowolić!

— Też chcę taką maskotkę!

Koniec.

Przeprowadziła Piegowata.