[Wywiad] Z Ann

*przepycha się w kolejce, pary razy dostaje butelką po głowie. Ruch tu niczym w Polskiej służbie zdrowia, ale niczym niezrażony Pieg intensywnie ignoruje oczekujących i wciska się do gabinetu Ann*

— *ociera pot z twarzy* Ufff, to było ciężkie to na początek poproszę o krótkie przedstawienie się i wyjaśnienie pokrótce jaką funkcję pełnisz na statku.

Jestem Ann. Na statku obejmuję funkcję lekarza. Czym zajmuje się lekarz zapewne wszyscy wiedzą, ale mimo tego opowiem krótko o swojej pracy. Moim głównym zadaniem jest leczenie załogantów... Najczęściej leczę ich z kaca. Raz na jakiś czas zdarzy się również jakieś zranienie, nerwica lub katar i wtedy wkraczam do akcji razem z moją niezastąpioną torbą! O niej też powiem parę słów. Moja torba ma na imię Tasia i zawiera cały niezbędny lekarzowi ekwipunek tj. igły, strzykawki, skalpele i wątpliwego pochodzenia przeróżne tabletki itd. Bardzo kocham swój sprzęt, dlatego pozwalam zbliżać się do niego jedynie nielicznym, zaufanym osobom. Moim ulubionym pacjentem jest Piegu, ponieważ jako ochotniczka poddaje się wszelkim medycznym eksperymentom i bez słowa skargi oddaje niezliczoną ilość krwi. Lubię swoją pracę, ponieważ wbrew pozorom nie mam zbyt wiele do roboty. W wolnych chwilach zalegam w swoim gabinecie i oddaje się relaksowi (czyt. chlam i pochłaniam gejozę, popalając papierosa za papierosem). Pamiętajcie! W razie czego walcie do mnie jak w dym!

— Mając ten drobny wstęp za sobą zdradź nam tajemnicę kryjącą się za pochodzeniem twojego nicku (lol, ale tajemnicza ta tajemnica).

Mój nick skrywa ogromną tajemnicę! Wolałabym jej nikomu nie zdradzać, bo to tajemnica bardziej tajemnicza niż sam One Piece! Ale skoro to ty pytasz... Przygotujcie swoje mózgi, bo to będzie hardcore! Mój nick pochodzi... *fanfary* Od mojego imienia! Anna-Ann. Sprytne, prawda? Nikt by na to wpadł!

— Zanim zabłądziłaś w skromne progi Umi Monogatari i niespokojne wody Nowego Świata, jakie wcześniej fandomy pochłonęły Twoją uwagę?

Moja miłość do One Piece'a jest stosunkowo świeża (ma dopiero półtora roku), ale płonie mocno niczym pięść samego Ace'a! Za życia oczywiście... Ale nie o tym miało być. Zanim pokochałam One Piece, moja uwaga skupiała się głównie na Harry'm Potterze. Pochłaniałam całe masy fanfików związanych z uniwersum pani Rowling. Jeśli chodzi o M&A to mam wiele dobrych wspomnień dotyczących głównie Death Note, Naruto, FMA i Fairy Tail. To chyba takie przodujące tytuły w moim spisie. Oczywiście czytałam/oglądałam wiele innych pomniejszych serii (w samym świecie M&A siedzę już dość długo), ale gdybym miała wymieniać wszystkie, to ten wywiad zajął by kilka dni...

— Co urzekło Cię w One Piecie do tego stopnia, że postanowiłaś oddać mu cząstkę siebie i swojego wolnego czasu?

I kolejne pytanie, na które udzielenie pełnej odpowiedzi zajęłoby kilka dobrych dni... Dobra, postaram się streścić. Jeśli mam być szczera, to początkowo, gdy zobaczyłam One Piece we włoskiej telewizji, stwierdziłam "WTF co to jest, jak ktoś może oglądać, coś co ma taką kreskę?!". Jako osoba, która kocha rysować, miałam dość wyrobiony gust, co do kreski, a OP łamało wszelkie kanony piękna, które dotąd podziwiałam. To tylko pokazuje jak głupim i powierzchownym człowiekiem jestem. W pewnym trudnym momencie mojego życia (wyrazy współczucia dla wszystkich bezrobotnych...) z nudów postanowiłam jednak obejrzeć jakiegoś tasiemca. Większość już znałam, został mi tylko One Piece. Obejrzałam kilka odcinków i się zakochałam. Najpierw w pewnym gumowym kretynie, a potem w samym OP. To jak Oda-sensei wykreował postaci (ich charaktery, poglądy, postawy w danej sytuacji), specyficzne poczucie humoru, akcja, walki... Byłam i do dziś jestem oczarowana. Przy tej historii mogę się pośmiać, powkurzać, popłakać... Do tego fabuła jest genialnie zbudowana: mimo ogromu wątków, wszystko łączy się w jedną wielką, spójną całość. Jest jeszcze jeden aspekt za który uwielbiam OP... To fakt, że jest takim tasiemcem! Ludzie mogą sobie robić z tego powodu żarty, albo bluzgać i hejtować, ale ja kocham Odę za to, że OP jeszcze przez bardzo długi czas zostanie z nami!

— Niektórzy są w załodze nieco dłużej inni stawiają tutaj dopiero swoje pierwsze kroki, ale jako, że mamy święta, a każdy na pewno chciałby posłuchać jakich ciepłych wspomnień, powiedz jedną z sytuacji, że dzięki temu fandomowi przydarzyło się coś miłego.

Piegu, czemu jesteś takim okrutnikiem i zadajesz pytania- rzeki?! Znów mogłabym pisać i pisać! Dobrze, że odstawiłam cukier, to może ograniczę swoje ataki słowotoków... Jeśli chodzi o "coś miłego" co dał mi fandom OP, to przytoczę kilka najważniejszych dla mnie momentów! Po pierwsze udało mi się poznać wielu świetnych ludzi! Większość z nich znam jedynie wirtualnie, ale jest też garstka z którą mogłam spędzić najpiękniejszy weekend w moim życiu! Mówię oczywiście o konwencie B6! To były trzy cudowne dni pełne rozmów, wygłupów i gejowania do późnej nocy! Dziękuję wam za to! *ociera łezkę* Również ludzie z forum stali się dla mnie ważną częścią mojego szarego żywota! Nie wyobrażam sobie dnia bez wizyty na forum i UMI! Co dalej... Dzięki OP moja pasja jaką jest rysowanie przeżywa drugą młodość! Kochamy rysować postaci z OP i nasze OC! To rewelacyjna zabawa i świetne ćwiczenia! *marzy, żeby narysować kiedyś docha*. Kolejne "coś miłego"... Taka głupia sytuacja z pracy! Przyjmowałam zamówienie (pracuję w orientalnej knajpie- reklama kiedy indziej) i zadzwonił mi telefon w kieszeni. Jako dzwonek miałam ustawiony opening z OP "We go!" i chłopak (niezła dupa nawiasem mówiąc) posłał mi uroczy uśmiech i stwierdził, że mam świetny gust jeśli chodzi o anime! Do dzisiaj gość jest stałym klientem knajpy i czasami popychamy pierdoły o nowych odcinkach OP, oczywiście kiedy szefostwo nie patrzy! Reasumując dzięki One Piece moje życie nabrało kolorów i z zacieszem przeżywam każdy kolejny dzień! Ach i coś jeszcze! Słomiany kapelusz stał się moim stałym fragmentem ubioru i to nie tylko w słoneczne dni! <3

I tak ann odpowiada na pytanie o jedną sytuację xD

Masz coś jeszcze?

Czy już masz mnie dość?

— Pf, proszę cię, to dopiero początek. To kiedy udało mi się sprytnie (mam nadzieję!) Cię podejść i obnażyłaś przed nami swoje serce, to teraz czas na noworoczne postanowienia! Obiecuję, że wraz z nowym rokiem postaram się wkładać więcej pracy w rozwój UMI poprzez…?

Poprzez... Mniejsze opieprzanie się? xD Och, to chyba nie najlepsza odpowiedź! Tak poważnie (na ile to możliwe w moim przypadku...) zamierzam pisać więcej swoich własnych tekstów! Planuję również urozmaicić nieco pairingi, ale oczywiście nie spodziewajcie się, że porzucę moje Luffiątko! Mam na oku kilka ciekawych dochów i zagranicznych fanfików, nie tylko yaoi. Oczywiście będę też rysować arty! I zamierzam przyłożyć rękę do tłumaczenia nadchodzącego spin-off'a OP! Także moje plany są wielkie jak apetyt Gumiaka, ale ile z tego uda mi się zrealizować, to czas pokaże! Mam nadzieję, że Was nie zawiodę!

— Mam nadzieję, że Ayo skrupulatnie zapisuje postanowienia załogi. To teraz pora uruchomić wyobraźnię. Wyobraź sobie, że nagle Eiichiro Oda stwierdził, że wymyślanie kolejnych przygód Słomkowych Kapeluszy, to zbyt duży wysiłek i musi się przewietrzyć. W tym celu przywdziewa strój Mikołaja i odwiedza wszystkie dzieci na świecie. Jako, że jesteś niezwykle grzeczna, wcale nieskalana zboczeństwem tego świata, no i oczywiście mieścisz się w kategorii dziecięcej, bo wiadomo, że starość to stan umysłu, a nie ciała, Oda odwiedza i Ciebie! Ale, jak to bywa przypadki i te sprawy, potyka się o całkowicie przypadkowo porzuconą skórkę od banana (mogłabyś posprzątać pokój) i całe przebranie mu spada, ujawniając tożsamość. Oda za zachowanie tajemnicy ofiarowuje Ci możliwość zadania jednego pytania, ale nakazuje milczenie. Co to za pytanie?

*ślini się*

Łooo dobre!

Sugooooooooooi! *o* Odaczi! Najpierw rzuciłabym się na niego i cała we łzach wyściskałabym go za stworzenie OP! Jeśli chodzi o pytanie... *sparkluje* Kufa, czemu tylko jedno?! Myślę, że... Albo nie! Może... Też nie! Chyba Oda spędzi u mnie najbliższe trzy lata... Dobrym wyborem byłoby pytanie czy wzorował postać Luffy'ego na samym sobie! *złośliwa* Skoro uważa, że zaliczam się do grzecznych dzieci, to jego inteligencja jest... Ej, nie! Odaczi to nie było prawdziwe pytanie! Kuuurdeee! Chciałam spytać o coś związanego z OP! Oda, ty draniu!

— *wije się ze śmiechu* Cobyś, nie została całkowicie porzucona na koniec daje Ci prezent, wiedząc że to jest to o czym śniłaś nocami. Co jest w środku?

Luffy z flaszką dobrej gorzały i mięchem na zagrychę!

— Gdyby słomkowi mieli zaśpiewać świąteczne piosenki, a każdy miałby własną, jakby wyglądał ich repertuar załogi?

To będzie trudne

— Wierzę w Ciebie, nic innego mi nie pozostało.

*odpowiedz nadeszła po 52 minutach*

Ha! Bardzo dobre pytanie!

Myślę, że Sanji swoim seksownym głosem śpiewał by Nami "Last Christmas" zespołu WHAM! Oddaje serce, ona ma go w dupie itd! Takie prawdziwe! Albo: "Dzisiaj na Sunny, dzisiaj na Sunny wesoła nowinka, bo Sanji w końcu, bo Sanji w końcu poderwie Robinka!" xD

Franky, jako rasowy zbok, (chłopak się tego nie wstydzi! Bierzcie z niego przykład!) nucił by coś w stylu: "Niebo ziemi, niebu ziemia! Wszyscy wszystkim ślą zboczenia!" xD To było by suuuuuuuuuuper w jego wykonaniu!

Usopp... On by wył: "A kto wie czy za rogiem... Nie stoi moja ośmiotysięczna armia, która zaraz spuści ci wpiernicz w imię Wielkiego Kapitana Usoppa!”. Rymy tak bardzo.

Jeśli chodzi Brooka: "Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy!" Po czym stwierdził by: "Ale ja i tak nie czuję zimna, bo jestem kościotrupem yohohohohoho!

Nami zapewne nuciła by pod nosem "Cichą noc" w nadziei, że cała reszta tej zidiociałej załogi w końcu się zamknie i pozwolą jej w spokoju dokończyć mapę!

Robin zaśpiewała by Chopperowi "All I want for Christmas is you", na co renifer powykręcał by się z radości w 88 (albo w 69 co kto lubi).

Za to on by śpiewał: "Nie było miejsca dla Ciebie, na Drum w żadnej gospodzie, więc wylądowałeś wśród piratów i żyjesz szczęśliwy z nimi w zgodzie". Chopperek taki uroczy! <3

Teraz Zoro... "Do karczmy, hej załogo! Do karczmy, bo tam cuda! Gospodarz taki szczodra i jest za darmo wóda!" xD

Natomiast Guma by śpiewała: "Triumfy króla pirackiego! Zstąpiły z morza szerokiego...". Albo nie, bo te słowa są za trudne dla Luffy'ego... To może:

Dzień się rodzi, noc truchleje,

Sanji się po kuchni krząta.

Ja se trochę poszaleje,

Usopp później tu posprząta!

Ej no, Sanji gdzie jest żarło?

Mnie się prawie tu umarło!

To mi się nie zdarza często!

Kurde, Sanji! Gdzie jest mięsko?

I taka ogólna: "Wśród nocnej ciszy rozchodzi się krzyk, bo kapitan kretyn w oceanie znikł! Czym prędzej się rozbierajcie, za debilem nura dajcie! Bo się utopi!" xD

doceń mą pracę! xD

— *docenia* Oni też docenili, ale w podzięce za ich koncert pragnął prezentów. Co ofiarowujesz każdemu z nich?

Dla Zoro nowiutki GPS.

Sanji dostał by Playboya ze zdjęciami Nami i Robin, i ciężarówkę chusteczek do nosa w zestawie.

Brook otrzymał by okulary rentgenowskie, coby majteczki mógł zobaczyć... Chociaż nie ma oczu! Yohohohohohoho!

Dla Nami zatyczki do uszu, paczkę waleriany i zestaw do rysowania map.

Robin dałabym książkę: "Jak żyć wśród debili i nie zwariować- czyli czarny humor jako naturalna reakcja obronna".

Dla Usoppa worek wiary w siebie i książeczkę z bajką o Pinokiu.

Chopper dostałby ode mnie bon na darmową watę cukrową ważny do końca życia.

Franky'emu podarowałabym wielozadaniowy scyzoryk, który posiadałby automatyczną funkcję otwierania butelek z Colą.

Natomiast Luffy... Jemu dałabym Ace'a... *smarka* No i zestaw nowej bielizny... Obawiam się, że od czasu G-8 jego gatki śmierdzą ośmiornicą... I górę mięsa! I moją miłość! A nie... To już ma!

Wesołych świąt minna!

*wymagana przerwa, bo Pieg umiera ze śmiechu*

Koniec.

Przeprowadziła Piegowata.