[Ciekawostka] Piraci w One Piece i ich odpowiedniki z historii

Bardzo często zdarza się, że twórcy w swych dziełach nie obdarowują postaci przypadkowymi nazwiskami, a niekiedy same imiona mają ukryty sens. Nie inaczej jest w przypadku bohaterów w mandze One Piece, gdyż nasi piraci mieli swoje odpowiedniki w rzeczywistości. Pojawiają się tu bardziej i mniej znani przestępcy, którzy za swoje „zasługi” dla ojczyzny niekiedy zyskiwali miano bohaterów, lecz innym razem w niełasce kończyli  życie smutnym tańcem śmierci na szubienicy. Bohaterowie czy zwykli piraci? Oceńcie sami. 

Kapitan Edward „Ned” Low (1690 – 1724) był angielskim piratem, żyjącym w XVIII wieku. Niewątpliwie posiadał znaczną reputację, bowiem mówiono o nim jako o jednym z najokrutniejszych piratów.

Kapitan Edward „Ned” Low i Trafalgar D. Water Law

Do przykładów zbrodni jakich dopuszczał się Edward Low można śmiało przywołać sytuację, gdy to odciął człowiekowi wargi i smażył je na oczach biedaka, czy też innemu nieszczęśnikowi kazał odciąć uszy, a następnie je zjeść, przyprawiając smakołyk pieprzem i solą. Podobno członkowie jego załogi nie byli gorsi od swojego kapitana i również dopuszczali się okrutnych zbrodni.

 Flaga Edwarda Low’a

Edward Teach „Czarnobrody” (1680 – 1718) to chyba jeden z najsłynniejszych angielskich piratów, grasującym po Morzu Karaibskim. Już ze względu na charakterystyczny wygląd zapadał w pamięć. Miał czarną brodą, a także włosy zaplatał w warkocze, przez co obserwator mógł mieć wrażenie, że jego twarz i głowa są gniazdem dla węży. Jednak chcąc wyglądać jeszcze bardziej przerażająco, wplatał w nie lonty armatnie.

Edward Teach „Czarnobrody” i Marshall D. Teach

Czarnobrody nie widział problemu w zabijaniu swoich towarzyszy, a niekiedy strzelał do nich dla żartu, czego przykładem może być jego przyjaciel – Israel Handsow, którego trafił kulą w kolano, czyniąc z niego kalekę do końca życia. Podczas abordażu lubił zaoszczędzić czas, więc zamiast kolejno zdejmować swym ofiarom pierścienie, po prostu odcinał im palce.

Nie można jednak odmówić mu powodzenia. Pewnego razu zakochał się w szesnastoletniej Mary Ormond, poślubił ją i uczynił tym samym swoją czternastą żoną. W 1718 roku zmarł z ręki porucznika Maynarda, który zwabił go na Perłę. Mówi się, że pirat padł dopiero po otrzymaniu 5 kul i 20 pchnięć nożem. Gdy już został zabity, odcięto mu głowę, by dumnie zdobiła maszt, natomiast ciało wyrzucono za burtę. Okręt Czarnobrodego nazywano „Zemstą Królowej Anny”.

Flaga Czarnobrodego

Bartholomew Roberts (1682 – 1722), znany też pod przezwiskiem Czarny Barty, był z pochodzenia Walijczykiem. Wyruszył na morze, służąc na statku niewolników aż do momentu złapania go przez piratów, którzy później sprzedali biedaka do niewoli. Udało mu się odzyskać wolność dzięki ciężkiej pracy, a z czasem stał się właścicielem statku.

Bartholomew Roberts i Bartholomew Kuma

Bartholomew Roberts należał do osób, którym się nie odmawia, o czym przekonał się kapitan pewnego żaglowca, gdy nie chciał dać okupu piratowi w zamian za puszczenie go wolnym. Czarny Barty podpalił jego statek wraz z 80 niewolnikami na pokładzie. Niewątpliwie zaskakującym i nietypowym dla piratów zachowaniem mógł być fakt, że Roberts nie przeklinał, a najmocniejszym napojem jakim moczył usta była herbata. Oprócz tego nie trawił tytoniu i gier hazardowych, zaś niedziela jako dzień Pański była dniem wolnym od abordażu. Zapewne to dzięki trzeźwemu umysłowi i ciału udało mu się w ciągu czterech lat zatopić ponad 400 statków. Zginął w 1722 podczas bitwy morskiej z Anglikami u wybrzeży Afryki. Kula armatnia rozerwała mu gardło, a załoga wyrzuciła jego ciało za burtę.

Flaga Roberts ’a

Bartholomew Sharp (1650 – 1702) był angielskim kapitanem, który złupił hiszpańskie skarby w pobliżu Chile. Po powrocie do Anglii miał zostać schwytany i ukarany, jednak król Karol II ułaskawił go ze względu na mapy mórz południowych i opisy portów, które pirat ze sobą przywiózł. Dokumenty te później skopiował kartograf William Hack w 1685 roku.

Bartholomew Portugues (XVII w.) pirat, któremu pomysłowości i odwagi odmówić nie można. Dokonywał abordażu na statkach wyładowanych skarbami, jednak zdobytą fortunę szybko tracił. Zbiegł ze statku na którym był więziony, posługując się baryłkami po winie. Działał na terenie Jamajki.

Walter Raleigh ( ok. 1552 – 1618) angielski żeglarz, a także faworyt królowej Anglii – Elżbiety I. Początkowo był żołnierzem ochotnikiem, jednak po czasie, dzięki inteligencji i urodzie dostał się na dwór królewski. Odznaczył się odwagą w tłumieniu irlandzkiego powstania, a następnie wyruszył w podróż ku brzegom Ameryki Północnej. Tam odkrył i skolonizował wybrzeże nazwane na cześć Królowej Dziewicy – Wirginia. Po powrocie Raleigh zawarł związek małżeński z jedną z dworek królowej, czym popadł w niełaskę królowej, która wtrąciła go do więzienia. Dopiero po prośbach składanych w listach i obietnicy podróży do Gujany w celu odnalezienia Eldorado, Elżbieta uległa.

Walter Raleigh i Silvers Rayleigh

Pobyt w Ameryce i poszukiwanie Złotego Miasta zakończyły się niestety klęską dla Anglików i 1596 powrócili. Złośliwi plotkowali nawet, że Raleigh może nawet nie dotarł do Gujany, lecz ukrył się na ten czas w jednej z odludnych zatok Kornwalii. Oburzony i wciąż pamiętający przebyte trudy w Gujanie, Raleigh napisał obszerną rozprawę „Odkrycie wielkiego, bogatego i pięknego Cesarstwa Gujana”, która stała się arcydziełem literatury podróżniczej.

Nasz dzielny żeglarz cieszył się łaską aż do 1603, czyli roku, w którym najznakomitsza władczyni Anglii umiera, a po niej władze przyjmuje ówczesny król Szkocji – Jakub I. Raleigh został oskarżony o udział w spisku, po czym osadzony w więzieniu, gdzie zajął się pisaniem „Historii świata”. Król za namową swych faworytów wypuścił wtedy już sześćdziesięcioletniego marzyciela z celi, by Raleigh mógł odbyć ponownie podróż do Gujany w poszukiwaniu Krainy Złotego Kacyka, jednak i tym razem wyprawa zakończyła się powrotem do Europy z pustymi rękoma.

By uśmierzyć gniew króla Hiszpanii, wywołany spaleniem hiszpańskiego miasta San Thome, Jakub I okrzykuje Raleigha piratem i skazuje na śmierć. W 1618 roku umiera, jednak do ostatniej chwili pozostał on wspaniałym i dumnym człowiekiem, a przed śmiercią wygłosił piękną mowę według sztuki oratorskiej.

Sir Francis Drake (1540 – 1596) korsarz królowej Elżbiety, przez Hiszpanów nazywany El Draque (Smok). Pochodził z rodziny purytańskiej, a jego ojciec był kaznodzieją w Plymouth w Anglii. Jako sternik i przemytnik uczył się żeglarskiego rzemiosła, później objął funkcję oficera na statkach przewożących niewolników. W 1567 roku wraz ze swoim kuzynem – Johanem Hawkinsem, odbywał podróż na Morzu Karaibskim i do Zatoki Meksykańskiej, jednak przeprawa zakończyła się katastrofą przez napad Hiszpanów, z którego ledwo co uszli z życiem. Od tego wydarzenia w sercu Drake’a obudziła się głęboka nienawiść do katolickich Hiszpanów, których później zawzięcie ścigał na morzu.

Sir Francis Drake i X Drake

 W 1572 roku za cichym przyzwoleniem królowej Elżbiety wyruszył w podróż. Niestety napad na hiszpański port Nombre de Dios zakończył się klęską, podobnie następna wyprawa na Przesmyk Panamski. Hiszpanie przepędzili Anglików, jednak gdy zagrożenie minęło, Drake wrócił i tym razem miał więcej szczęścia, gdyż udało mu się wywieźć 190 mułów obładowanych srebrem i złotem. W 1573 roku załoga powróciła do Anglii, a król Hiszpanii Filip II żądał ukarania pirata, jednak królowa Elżbieta miała inne plany.

W 1577 roku wyruszył w morze, a towarzyszył mu między innymi jego przyjaciel Thomas Doughty, który skłonił załogę do buntu po długich tygodniach męczącej przeprawy. Drake nie miał litości. Gdy tylko zeszli na ląd, kazał ściąć Thomasowi głowę, natomiast swojemu flagowanemu okrętowi nadał imię „Złotej Łani”. Potem zaatakował okręt wojenny Hiszpanów, a następnie napadł na port Callao, gdzie zdobył informacje o zbliżającym się statku hiszpańskim, przewożącym całoroczny urobek południowoamerykańskich kopalń złota, srebra i kamieni szlachetnych. 3 marca 1579 roku Drake dokonał napaści na okręt i zwyciężył, natomiast przeładunek skarbów zajął Anglikom aż 4 dni, ze względu na ich ogromną ilość. W 1580 roku po owocnej podróży dokoła świata, Francis Drake wpłynął do portu Plymouth, a królowa Elżbieta wypłynęła mu naprzeciw. Za zasługi dla Anglii i przywiezione skarby nadała mu tytuł szlachecki. Sir Francis Drake zmarł w 1596 roku w czasie kolejnej wyprawy pirackiej do Indii Zachodnich, lecz do dziś uznawany jest za bohatera (przynamniej dla Anglików).

Thomas Cavendish (ok. 1555 - 1595) podobnie jak Sir Francis Drake i John Hawkins nazywany był „Psem morskim” przez Królową Elżbietę I. Jako jedyny ograniczał się z napaściami do okresów wojny. Doceniany był przez królową, a przez resztę Europy uznawany za zwykłego pirata. W latach 1586 – 1588 dokonał wraz z trzema wyposażonymi  przez siebie statkami trzeciej wyprawy okołoziemskiej.  Udało mu się wówczas zdobyć i zrabować 20 statków hiszpańskich, a gdy 1591 roku Cavendish roztrwonił  wszystkie swoje łupy z wyprawy, udał się w kolejną, jednak nigdy już z niej żywy nie wrócił. Umarł podczas powrotu do Anglii.

Thomas Cavendish i “Biały Rumak” Cavendish

Sir Henry Morgan (1635 – 1688), mimo że na początku zaczynał jako uczestnik wyprawy antyhiszpańskiej przez Olivera Cromwella na Wielkie Antyle, później odłączył się i zaczął łupić na własną rękę. Zwany również Królem Bukanierów, zapisał się w historii ze względu na swoje brawurowe napady na hiszpańskie statki i miasta.

W 1671 zdobył Panamę. Wtedy właśnie kobiety i księża posłużyli mu jako tarcze obronne. Wkrótce po tym porzucił jednak piractwo i udał się do Londynu, gdzie później uzyskał łaskę od króla Karola II, odzyskał tytuł szlachecki i jako gubernator powrócił na Jamajkę. W 1688 roku wraz z załogą liczącą 800 osób dokonał napaści na Puerto Principe na Kubie. Groźba wykorzystania dział do rozerwania schwytanych kobiet i dzieci podziałała na mieszkańców, którzy się poddali. Morgan zamknął ich i głodził w kościołach, natomiast sam dokonał abordażu całego miasta. Umarł śmiercią naturalną w 1688 roku.

Sir Henry Morgan i Kapitan Morgan 

Alwida (postać legendarna) była księżniczką wikingów i pierwszą kobietą kapitan piratów, żyjącą w VI wieku. Gdy ojciec chciał wydać ją za duńskiego księcia Alfa, o którym do uszu naszej bohaterki dotarło wiele niezachęcających informacji, postanowiła się zbuntować przeciw ojcu, przywdziała męski ubiór i wyruszyła na morze. Tam objęła dowództwo nad jednym z pirackich okrętów i siała postrach, który powstrzymał dopiero jej wcześniej odtrącony narzeczony. Na życzenie swego ojca, książę Alfa odszukał zuchwałą kapitan piratów i zaatakował. Podobno walczył tak mężnie, że zrobił wrażenie na Alwidzie, która zakochała się w nim, złożyła broń i postanowiła oddać mu swą rękę.

Alwida i Alvida

Anne Bonny (ok. 1697 (1700)  – 1782) była kochanką pirata Jacka Rackhama, zwanego Perkalowym Jackiem ze względu na noszone przez niego kolorowo zdobione ubrania. Anne Bonny gdy się poznali była już mężatką Jamesa Benny’ego, jednak to nie stanowiło problemu. Przywdziała męski ubiór, by uniknąć kary publicznej, po czym wraz ze swym kochankiem wyruszyła w morze. Później ich kompanką podróży została również znana piratka Mary Read. W 1720 roku zostali złapani w pułapkę łowcy piratów, kapitana Jonathana Barnetta. Jack i jego załoga odmówili walki i złożyli broń, a jedynymi walczącymi pozostały Anne i Mary. Ostatecznie ze względu na brzemienny stan obu dziewcząt, zostały umieszczone w więzieniu, natomiast Rackhama skazano na śmierć. „Gdybyś walczył jak mężczyzna, nie musiałbyś umierać jak nędzny pies”, stwierdziła z pogardą Anne Bonny, gdy jej kochanek szedł na szubienicę. Piratka dożyła około 80 lat, jednak nic nie wiadomo o jej śmierci w więzieniu czy egzekucji.

Anne Bonny i Jewelry Bonney

William Kidd (1645 – 1701) jest uważany za jednego z najokrutniejszych piratów XVII wieku. W 1696 roku kapitan Kidda wysłano na Ocean Indyjski, by ścigał Henry’ego Avery’ego i jego kompanów, lecz amerykański biznesman nie miał zbyt dużego szczęścia. Pierwszy statek został porwany, a drugi zatonął, zaś jego załogę przymusowo wcielono do marynarki angielskiej. Nowi towarzysze, którymi musiał zastąpić ubytki, w większości okazali się zwykłymi przestępcami. Załoga ta wywarła na niego dużą presję, przez co sam popełnił akty piractwa za które później stanął przed sądem.

William Kidd i Eustass Kid

W 1700 roku na Gardiners Island zostały odnalezione skarby, które zakopał w ziemi, a było to w czasie procesu Kidda. Został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Za pierwszym razem sznur urwał się, lecz nie oznaczało to cudownego ocalenia dla Kidda. Za drugim razem próba zakończyła się sukcesem, a ciało kapitana umieszczone w żelaznej klatce powieszono u ujścia Tamizy. Następnie, by zbyt szybko nie zgniło zostało wysmarowane smołą i tak wisiało, będąc ostrzeżeniem dla wszystkich piratów.

John Hawkins (1532 – 1595) angielski awanturnik, lecz także słynny pies królowej Elżbiety I. Handlował niewolnikami, a w 1562 roku odbył pierwszą z trzech podróży o tym charakterze z Anglii do Afryki Zachodniej. Z grupą 300 niewolników pożeglował na Karaiby i tam sprzedał żywy towar na Hispanioli.

John Hawkins i Basil Hawkins 

Jean Bart (1651 – 1702) francuski korsarz, który atakował statki w kanale La Manche oraz na Morzu Północnym. W 1689 roku został uchwycony przez Anglików, lecz udało mu się zbiec do Francji, wiosłując w małej łódce przez 150 mil.

Jean Bart i Jean Bart

Chui Apoo (zm. 1851), fryzjer z Hong Kongu, który porzucił swój fach, by przyłączyć się do piratów Szap Ng Caja w 1845 roku. Wkrótce po tym został pierwszym oficerem, jednak jego flotylla w 1849 roku została zatopiona przez brytyjską marynarkę wojenną. Szczęśliwie Apoo zbiegł, by powrócić rok później i by ponieść klęskę powtórnie.

Chui Apoo i Scratchmen Apoo

Greaves Czerwononogi (zm. 1680) był szkockim piratem, pochodzącym z rodziny niewolników. Gdy tylko udało mu się zbiec, przyłączył się do załogi kapitana Hawkinsa. Jak na pirata miał dość łagodne usposobienie, o czym świadczyć może to, że odmawiał torturowania i mordowania jeńców. Majątek swój zdobył po napaści na hiszpańską twierdzę Nevis. Punktem zwrotnym w jego życiu była zdrada, wskutek której został aresztowany i skazany na śmierć przez powieszenie. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności nastąpiło trzęsienie ziemi. Greaves był jednym z nielicznych, którzy przeżyli. Przez kolejne lata życia ścigał piratów, dzięki czemu został ułaskawiony, zdobył majątek i szacunek. Przydomek Czerwononogi nadano mu ze względu na to, że jego nogi zawsze opalały się na jaskrawy, czerwony kolor.

Francisco Pizarro (1470 – 1541) był konkwistadorem hiszpańskim, stawiany jest obok Cortesa jako jeden z najważniejszych twórców potęgi hiszpańskiej w Nowym Świecie. W 1507 roku odpłynął za Atlantyk, a szybko zaczął być rozpoznawany jako ten, który strach zna tylko ze słyszenia. Dwukrotnie w l. 1524 – 1527 towarzyszył Diego de Almagro i księdzu Hernando de Luque w wyprawie mającej na celu poznanie wybrzeży Ekwadoru i Peru. W 1531 roku wyruszył na podbój państwa Inków, zabierając ze sobą 180 członków załogi i 37 koni. W 1541 roku, gdy umierał, państwo Inków stanowiło już hiszpańskie Wicekrólestwo Peru.

Francisco Pizarro i Avalo Pizarro

   

Bartolomeo Garcia de Nodal był hiszpańskim żeglarzem, a ponadto dowódcą wyprawy, która została zorganizowana przez dwór hiszpański. 1618 roku dwa statki wypłynęły w stronę południowych krańców Ameryki. W wyprawie wzięli również udział Holendrzy, wcześniej uczestniczący w wyprawie Le Maire’a. W 1619 roku dotarł na miejsce, a wcześniejszym odkryciom holenderskim nadał po prostu nazwy hiszpańskie. Po powrocie do Hiszpanii po dwóch latach wydał sprawozdanie z wyprawy, jednak znajdujące się nazwy w jego ojczystym języku na ogół nie były akceptowane przez geografów z innych państw.

Bartolomeo Diaz ( ok. 1450 – 1500) – żeglarz portugalski, uczestnik wypraw Cao, po którego śmierci mającej miejsce w 1487 roku, sam był wysyłany na badanie dalszych odcinków wybrzeży Afryki. Stawiał padramy w kluczowych obszarach wybrzeży, a pierwszy ustawił w Zatoce Angra Pequena w Namibii, następnie odkrył Zatokę Algoa, gdzie ustawił drugi padram. Później zauważył  przy ujściu dzisiejszej Great Fish River, że wybrzeże Afryki skręca w kierunku północno-wschodnim, tym samym otwierając drogę morską do Indii.  Podczas powrotu do Portugalii, odkrył południowo-zachodni narożnik kontynentu z Zatoką Stołową i przylądkiem nazwanym Przylądkiem Nadziei. Zginął podczas burzy w czasie drugiej wyprawy do Indii. 

Bartolomeo Diaz i Bartolomeo

  

Jean Lafitte (ok. 1780 – ok. 1826) – pirat urodzony na Haiti, kaper, handlarz niewolników, a także przemytnik. Wraz z bratem Pierre’m kierował zakonspirowanym gangiem, zapewniający jedną dziesiątą miejsc pracy w Nowym Orleanie około 1807 roku. Głównym celem jego ataków były statki hiszpańskie w Zatoce Meksykańskiej, jednak zdarzało się, iż napadał również na statki amerykańskie i potajemnie handlował niewolnikami w swej twierdzy w zatoce Barataria koło Nowego Orleanu, przez co został wyjęty spod prawa. Ułaskawienie zyskał broniąc miasta w 1812 roku.

Jean Lafitte i Lafitte 

  

Bibliografia:

1. T. Deary, Piraci, tł. M. Brown, Warszawa 2007 , Egmont.

2. Piraci, skarby, przygody, tł. T. Słabczyński, Warszawa 2008, Świat Książki.

3. W. Tarnowski, Piraci. Rozboje morskie, Wrocław 1991, Atlas.

4. R. Platt, Patrzę. Podziwiam. Poznaje. Piraci, tł. M. Jankiewicz – Brzostowska, Warszawa 1998, Arkada.

5. Z. Skrok, W poszukiwaniu Eldorado i ziemi obiecanej, Warszawa 1985, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, s. 69-73.

6. A. Piskozub, Leksykon poznawania wszechoceanu, Toruń 2002, Adam Marszałek, s. 45, 60, 142, 162, 190.

Obrazy:

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0f/Sir_Walter_Raleigh_BAH-p22.png

http://onepiece.wikia.com/wiki/Silvers_Rayleigh?file=Silvers_Rayleigh_Anime_Infobox.png

http://static.comicvine.com/uploads/scale_small/5/56730/1113299-kuma2.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/48/Bartholomew_Roberts.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5a/Thomas_Cavendish.jpg

http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20140224010824/onepiece/images/a/a1/Cavendish_Anime_Infobox.png

http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20100422152532/onepiece/es/images/6/62/Jean_bart.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/94/Jean_Bart_mg_9487.jpg/220px-Jean_Bart_mg_9487.jpg

http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20100705031126/onepiece/images/archive/6/60/20110722102420!Scratchmen_Apoo_Anime_Pre_Timeskip_Infobox.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/91/Chui_A-poo.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4d/Female_pirate_Anne_Bonny.jpg

http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20130104222600/onepiece/images/6/62/Jewelry_Bonney_Anime_Pre_Timeskip_Infobox.png

http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20110217180758/onepiece/images/5/5b/Eustass_Kid_Anime_Pre_Timeskip_Infobox.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/50/William_Kidd.jpg

http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20111215171701/onepiece/pl/images/9/9d/Post-War_Alvida.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ed/Awilda.jpg/220px-Awilda.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Edwardlowepicture.jpg

http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20141008103911/onepiece/images/4/4d/Trafalgar_D._Water_Law_Anime_Post_Timeskip_Infobox.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f2/Bbeard_Sword.jpg

http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20130426005132/onepiece/images/2/2e/Blackbeard_and_Luffy.png

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/20/1590_or_later_Marcus_Gheeraerts,_Sir_Francis_Drake_Buckland_Abbey,_Devon.jpg

http://img03.deviantart.net/98e5/i/2009/315/a/a/supernova__x_drake_by_polutropon.jpg

http://cruisingoutpost.com/wp-content/uploads/2013/08/Sir-Henry-Morgan-9414702-1-402.jpg

http://www.quizz.biz/uploads/quizz/281502/7_652g4.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/00/John_Hawkins.JPG

http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20130707130221/onepiece/images/archive/f/f8/20130708052621!Basil_Hawkins_Anime_Post_Timeskip_Infobox.png

http://know-pain.tumblr.com/post/51975503738/jolly-rogers-of-1-bartholomew-roberts-2-john

http://31.media.tumblr.com/tumblr_m3918kM7jE1qcrnx8o1_500.jpg

http://www.landofthebrave.info/images/ferdinand-megellan.jpg

http://www.nautiljon.com/images/perso/00/23/laffite_932.jpg?0

http://www.heritage-history.com/books/ober/pizarro/front1.gif

http://img4.wikia.nocookie.net/__cb20130515234915/onepiece/images/5/5e/Avalo_Pizarro_Anime_Infobox.png

http://www.studiarapido.it/wp-content/uploads/2014/07/bartolomeo-diaz.jpg

http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20140302131753/onepiece/fr/images/f/f1/Bartolomeo_faisant_des_signes.png